Onte houbo unha matanza LGTBIfóbica en Orlando na que, máis unha vez, ponse de manifesto a faciana máis sádica e cruel do heteropatriarcado. Máis de 50 mortas e preto de 60 feridas que foron acorraladas e acribilladas polo simple feito de participar nunha festa do Orgullo no bar de ambiente 'Pulse'. Unha violencia homofóbica, lesbofóbica, bifóbica e transfóbica que pretende barrer a sexodiversidade dos nosos pobos.
Nós, feministas internacionalistas, ben sabemos o urxente que é afondar no internacionalismo, a solidariedade e a contrainformación. Temos que rachar co bloqueo informativo e derrubar a islamofobia que é empregada como arma de destrución masiva. Porque o Islam non é violencia, o xihadismo sí.
En moitas ocasións os medios de comunicación de masas banalizan e polarizan os discursos e os debates en torno ás violencias que sufrimos as persoas sexodiversas. Non estamos ante un choque de relixións ou de de civilizacións, estamos ante as consecuencias dramáticas das guerras imperialistas e a materialización dos discursos do odio. O odio duns fronte ao odio doutros, todos vinculados por intereses comúns. ¿Que diferencia hai entre a LGTBIfobia de Donald Trump ou Erdogan? A LGTBIfobia do Estado turco dase a man coa LGTBfobia máis cerril dos EEUU.
As nosas compañeiras sexodiversas de Siria, Kurdistán, Turquía ou Afganistán levan máis de tres anos tentando escapar da LGTBIfobia e o fundamentalismo relixioso que ocupa os seus pobos. Odio cara as persoas LGTBI que foi exportado polos intereses xeoestratéxicos de Occidente, sempre co apoio da OTAN e o gran capital.
-
¿Cantos gais foron lanzados dende as azoteas na Siria ocupada cos ollos ven/***/dados e as mans atadas á espalda?
-
¿Cantas xadizíes foron secuestradas víctimas do mercado sexual patrocinado polo DAESH?
-
¿Cantas kurdas lésbicas ou bisexuais son torturadas nas comisarías turcas?>
-
¿Cantas persoas LGTBI quedaron nas fronteiras sen posibilidade de tramitar un asilo ou denunciar casos de tortura en orixe polas políticas da UE?
Os discursos de odio están no cerne do sistema capitalista, que os empega a vontade para os seus intereses económicos e de control social onde a disidencia é sempre perseguida, sobre todo aquela que desmonta as estruturas xerárquicas do patriarcado escollendo outros modelos de relación e vida, libres e diversos.
Estamos ante unha campaña permanente de invisibilización e criminalización: da unión entre a LGBTQIFobia e o racismo nacen discursos como o que hoxe espallan os grandes medios por todo o planeta, ou discursos que falan das agresións só cando se cometen en lugares nos que hai interese político en sinalar: ben polo control dos seus recursos, ben pola necesidade de exercer presión internacional para condicionar as políticas públicas.
Negámonos a graduar o noso rexeitamento ás violencias que sufrimos. Aas asasinadas de Orlando, Florida, convócannos porque por desgracia non temos capacidade de estar cada día na rúa mas teñen para nós o mesmo valor que as compañeiras asasinadas en Arabia Saudí, Afganistán, Libia, Turquía, Colombia, México, Ucrania, Curdistán, Rusia ou Francia.
E non só: tamén rexeitamos os diferentes tipos de violencias e discursos de odio que padecemos aquí mesmo, en Galiza, en Ourense, onde tamén vivimos e sufrimos agresións LGBTQIFóbicas. O 70% dos delitos de odio no noso país son pola orientación ou identidade sexual da vítima, seguidos do racismo.
Negámonos a que o discurso racista sexa empregado para condicionar á sociedade por intereses económicos e políticos, ignorando os efectos que sobre a vida de todas ten construír discursos de odio nos que sempre somos nós: as lésbicas, gais, transexuais, mulleres, migrantes, exilaidas ou obreiras as sinaladas.
Reclamamos para nós e para todas, en todo o planeta, unha vida sen violencia, sen agresións e sen odio que desmonte a lóxica heteropatriarcal que nos xerarquiza en función dos nosos desexos.
Todos os desexos, todos os dereitos!
